Για ποιο λόγο το σαμιαμίδι (ή αλλιώς Μολυντήρι) θεωρείται πως φέρνει τύχη, ποτέ δεν εξηγήθηκε: Έτσι, έμαθαν οι παλιοί κι έτσι έμαθαν και σε εμάς..!! Αν δεν πιστεύετε στην καλή του τύχη, πάλι είναι χρήσιμο στο σπίτι τα καλοκαίρια, γιατί τρώει τα έντομα και κυρίως τα κουνούπια
Επίσης η ύπαρξη του συμβολίζει ότι δεν υπάρχουν μεγαλύτεροι θηρευτές όπως τα φίδια.
Το σαμιαμίδι έχει συνδεθεί με τα καλοκαίρια, γιατί απλά τον χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη.
Μας αφηγείται η Δήμητρα Ζάρκου
Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω και πηγαίνουμε στα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων. Τότε που τα ζεστά βράδια, βγάζαμε καρέκλες έξω στην αυλή ή στο μπαλκόνι και καθόμασταν οικογενειακώς και λέγαμε ιστορίες για να ξεχάσουμε και λίγο τη ζέστη που έκανε και το βράδυ. Και δεν ανάβαμε και φως γιατί η μάνα φώναζε πάντα πως μαζεύονται κουνούπια.
Αλλά αυτό δεν ήταν το μόνο απαγορευτικό. Αν άναβες για λίγο το φως, γύρω από τη λάμπα ή στον τοίχο ή πάνω στο ταβάνι, θα έβλεπες να περπατά μια μικρή σαυρίτσα με ένα περίεργο μπεζ χρώμα και σχετικά μεγάλη ουρά. Ήταν το περίφημο σαμιαμίδι που άπαξ κι έκανες κίνηση να το σκοτώσεις, άκουγες ένα “Μη” από τη γιαγιά. Γιατί η γιαγιά ήξερε…
Επιστημονικά – Πιο αναλυτικά: Μεσογειακό σαμιαμίδι
Το Μεσογειακό σαμιαμίδι (Hemidactylus turcicus, Linnaeus, 1758) είναι μικρόσωμη σαύρα της οικογένειας Gekkonidae. Απαντά στη Μεσόγειο, ενώ έχει επεκταθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, με ανθρωπογενή κυρίως μέσα.
Πρόκειται για ένα από τα πιο ευπροσάρμοστα ερπετά του κόσμου. Είναι νυκτόβιο ερπετό και ιδιαίτερα ευκίνητο και γρήγορο. Τις κρύες μέρες του χειμώνα γίνεται νωχελικό. Σε περίπτωση που νοιώσει απειλή παράγει ήχους κινδύνου. Είναι ένα από τα ελάχιστα ερπετά που παράγουν ήχους.
Το σαμιαμίδι είναι ένα ερπετό εντελώς ακίνδυνο και παράλληλα ωφέλιμο. Τρέφεται με μικρά αρθρόποδα και έντομα όπως π.χ. μύγες, κουνούπια, σκόρους συμβάλλοντας έτσι στον έλεγχο των πληθυσμών τους.
Μορφολογία
Το μήκος τους φτάνει συνήθως τα 10 cm μαζί με την ουρά. Το δέρμα του είναι ημιδιάφανο και καλύπτεται από μικροσκοπικές φολίδες. Το χρώμα του είναι συνήθως φαιό ως λευκόφαιο, αλλά έχει και τη δυνατότητα να προσαρμόζεται στο περιβάλλον που ζει (για παράδειγμα σαμιαμίδι που ζει σε σε σκουρόχρωμο έδαφος ή πέτρωμα μπορεί να έχει σκούρο καφέ χρώμα).
Το κεφάλι του είναι κοντό και πλατύ, τα μάτια του μαύρα, χωρίς κινητά βλέφαρα, αλλά με μια προστατευτική μεμβράνη, σχετικά μεγάλα κατάλληλα για νυκτόβια διαβίωση και η ουρά του ιδιαίτερα μακριά σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα.
Τα τέσσερα πόδια του στα πέλματα σχηματίζουν σειρές από φυλλώδεις δομές (lamellae) οι οποίες αποτελούν συστοιχίες από τριχίδια (setae), καθένα εκ των οποίων αποτελείται από ένα κύριο σώμα το οποίο καταλήγει σε πολυάριθμες σπαθοειδείς διακλαδώσεις (spatulae). Λόγω αυτού συγκολλώνται πολύ ισχυρά σε μία επιφάνεια χωρίς να χάνουν τη δυνατότητα ταχείας αποκόλλησης. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να περπατά η και να μένει ακίνητο επάνω σε τοίχους η και στην οροφή. Μπορεί ακόμα να σκαρφαλώσει και σε λείες επιφάνειες όπως το γυαλί.
Αναπαραγωγή
Τα θηλυκά γεννούν συνήθως 1-2 αυγά, 2 με 3 φορές το χρόνο. Τα αυγά είναι μικρά, σφαιρικά και σκληρά και προσκολλώνται σε επιφάνειες.
Εχθροί
Εχθροί του είναι σχεδόν όλα τα μεγαλύτερά του σαρκοφάγα ζώα που είναι αρκετά γρήγορα για να το πιάσουν. Συνήθως αν πιαστεί από έναν εχθρό ρίχνει την ουρά του, η οποία κινείται για λίγο, ώστε να τραβήξει την προσοχή του εχθρού και η σαύρα να φύγει. Η ουρά μπορεί να αναγεννηθεί αργότερα. Πάντως, πρόκειται για δειλό ζώο που εμφανίζεται λίγες φορές τις στιγμές δηλαδή που ψάχνει για τη τροφή του.
